buhay buhay...

habang nag papahinga ako sa bahay, pinapanood ko ang news sa tv. di ko akalian na my nagyari nanaman booming sa EDSA. ang casualties daw sa araw na ito ay umabot na sa lima ang namatay, malungkot itong balita para sa ating bansa. naawa ako sa mga pasahero ng bus, di nila alam na ito na pala ang huli nilang byahe sa buhay nila. 

habang tinutugis nga autoridad kung sino ang master mind sa krimen, di ko maiwasang mag isip na baka maging cold case files nanaman ang ganitong kaso. bakit ko iyon nasabi? dahil nung nakaraang taon my dalawang booming an naganap. iyon ang Valentines Day booming noong Feb. 14, 2005,at may iba pang pag bobomba nag naganap sa Central Mindanao pag katapo. doon nalaman natin kung ang Abu Sayaf nga ang nasa liko nito, pero wala din namang nangyari. enough na sa kanila na nalaman kung sino pero walang action na ginawa upang matugis ang grupo. 

ayon sa iba pang balita,tinutugis man nila kung sino ang dapat sisihin, ngunit di natin nakikita kung anu ang punot dulo nga ganitong kaharasan. bakit sa ibang bansa kahit pag plot naman lang plano nila eh agan nalalaman nga autoridad. bakit dito sa Pilipinas hihintayin pa natin my mamatay para lang tugisin ang my sala.

ayaw ko namang manisi ng ibang tao kc I have no rights to judge them, pero bakit humantong tayo sa ganitong problema. may ginagawa ba ang ating pangulo? may ginagawa ba ang mga nasa posisyon maliban lang sa pag nakaw ng pero ng bayan? may ginagawa ba kahit an hinalal nating barangay chairman kung my alam siyang krimen na nagaganap. 

ayaw kong manisi ng iba sa problema ng ating bayan, dahil tayo din naman ang may kasalanan. kinukunsinte natin ang kasalanan ng iba, di natin pinaparusahan kung sino ang may sala.