I love dogs!!! kahit pa anung breed siya, basta aso my heart melts when i see them. simula pag ka bata tinuruuan na ako ng aking ama panu mag aruga sa mga aso. yung pinaka una kong aso ay isa siyang sitsu na nag ngangalang Pipoy, sumunod naman si Mikay na parehos din nga lahi. Grade 4 ako nung nirigalo sakin ng ama ko si Pipoy, isa siyang lalake at yung panaglan niya ay opposite sa panaglan ko na Pipay. 

napakarami kong masasayang alaala sa kanya, not only does he guard our home but his a very loyal dog. isang araw, nakalimutan ng kapatid ko na e-lock yung pintuan namen, dahil dun tumatahol ng malakas si Pipoy at dun lang namin nalaman na muntik na kaming mapasok ng mag nanakaw. sa tuwing uuwi ako ng gabi siya yung laging sumasalubong saken, tatahol siya ng malakas upang marinig ng kapatid ko, di na kalangan ng door bell dahil his bark is much louder. ngunit dahil rin naman sa panahon, namatay siya last year bago ako mag gradute sa college. matanda narin siya at expected na din namin na di na siya mag tatagal, ngunit kahit masakit hindi ko siya pinatulog. mas gusto ko pang makita na natural death kaysa sa gamot pa ang papatay.

smunod na aso ko ay si Mikay, she was also a puppy when she arrived. regalo siya ng brother-in-law ko, galing pa siya ng Iligan City. babae naman siya, buhay pa si Pipoy nung dumating siya. from then on they where playmates, my two best friends and my family. mahal ko silang dalawa and i was depressed when they died, especially Mikay dahil siya yung pinaka malambing. namatay siya bago kay Pipoy, heat stroke daw ang cause sabi nga vet. 

all dogs go to heaven naman diba, i know masaya na sila ngayon. 

yung aso na nasa larawan ay si Chiky, Japanese Spits siya. Christmas gift saken nga kasintahan ko. malambing din at super playful. i know that no other dog can replace Pipoy and Mikay but Chiky has her own way to make me smile. I love my dogs, and they are my family... :)