nawala ang antok...

-muling nasakatn ang puso ko-

Minsan nung mga bata palang tayo, tinanong kita kung mahal mo ako. Ang sabi mo, “Oo, pero my nahanap na akong iba.” Nasaktan ako ng labis, pero di ito nagging rason para kalimutan ko yung nararamdaman ko para sayo. 

Dumaan ang panahon at bigla nalang nawala yung communication natin, gayun paman umaasa parin ako na mag bago yung dinarama ng puso mo.

Isang araw, bigla nalang nag email ka saken. Then I added you up on YM para makapag-chat tayo. Doon ko nalaman na nasa ibang bansa ka  na pala, nag babakasakaling makahanap nga magandang buhay. nalaman ko na hiwalay ka na sa previews mong relationship, and may natitipuhan kang iba. Out of the blue, pabiro kitang tinanong kung di parin ba nag babago yung feelings mo para saken. I was expecting too much and then “BANG!” ayun sapul nanaman, sabi mo “you’re like a sister to me”. Sapul na sapul sa puso ko, parang sinaksak ako ng balisong and direct hit pa sa center ng heart ko.

Nung mga oras na yung, doon ko na realize na ayaw ko nang umasa pa. sobra akong nasakatan. Kaya sa tuwing makikita kita, iniiwasan kita, kung sa chat after 5 replies offline na ako or invi. Then one day, nag msg ka sa ym ko, sabi ko busy ako. The out of the blue “I LOVE YOU” was the last 3 words I read.

Tingin mo ba magiging masaya ako? And that I would jump up and down of joy and happiness because after 9 years of friendship ngayun mo lang inamin saken? O di kaya mag papamisa ako dahil sawakas nag bago na yung tibok nga puso mo?

Sadly, hindi.

Mas nasakatan pa ako, dahil alam kong babawiin mo ito. 

I was right…

Di na dapat akong umasa sayo, dahil saying lang yung feelings ko… 

I love you as a friend, I think that’s enough love for you…