minsan ko lang inasam na umasenso naman ang buhay ko, kumita ng pera para mabuhay. aaminin ko, umiiral minsan yung ugali kong "crab mentality" pero nasa lugar naman. di ko pinabayaan yung pag aaral ko, natapos ko on time ate naka graduate ako ng isang napaka-gandang kurso. kaso lang, takot ako mag take nga board exam dahil sa wala akong confidence na e-pasa ito. stupid man yung reason ko pero dapat ko parin panindigan kung anu mn an natapos ko, yan ang tunay na pinoy "Walang Inuurungan".
kaso lang, kulang ako sa puhunan para makapag review, ayaw ko namang umasa sa magulang ko nga sobra kasi they tend to expect to much. i dont want them to be disappointed. kaya gumawa ako ng paraan upang makapag-ipon, at eto nag babakasakali na matangap ng isang firm sa Cebu para makapag trabaho ako. kahit 6 months okay lang, pwede na yung para makapag ipon. alam ko na tutlungan ako ni Lord, pasaway mn ako pero i always have faith in him... ika ng "only God knows" siya na ang bahala saken.
yung pinuputok lang ng butchi ko ngayon eh yung kapatid kong nakakatanda, lama niya kung anu yung palno ko sa buhay. alam niya na nag-apply ako para matustusan ko yung review ko, sa umpisa sinuportahan niya ako. pero ngayon, nag bago nanaman yung utak niya, yung masakit pa nito eh ipina mumuka pa niya saken na tapusin ko dw muna yung O.J.T. ko. tapos na ako dun, paralang nag extend ako ngayon para mag bigay panahon dun sa hinihintay kong trabaho sa Cebu. doon ko nakita, its like she doesn't want me to succeed, di ko naman kailangn yung pera niya, at mas lalo na ayaw kong utangin niya yung pondo sa review ko. alam ko kasi na balang araw, ipa-mumuka niya ito saken.
ayaw kong tumunganga lang sa sulok at maging palamunin. gusto ko kahit konti may mabahagi naman ako sa pamilya ko. maibalik ko sa kanila yung hirap na dinaanan nila nung pinag-aral nila ako. Lord, ikaw na ang bahala saken.
No comments:
Post a Comment